La Espero de la Mondo//The Hope of the World

Mia Esperanto ne estas perfekta, sed mi esperas ke vi povas kompreni min ankoraŭ. Se ne, vi povas trovi la anglan malsupre. (Scroll down for English)

EO

Estas Kristnasko denove, kaj estas bonvena vido por baraktante mondo. La pandamio daŭras, ekonomioj baraktas, kaj ni ĉiuj sopiras por esperon. Ion, grandan aŭ malgrandan, ni povas enesperi. Kiel Esperantistoj, ni markiĝas de espero. Espero ke ion tiel simpla kiel neŭtrala lingvo povas ponti breĉojn kaj grimpi la murojn, kuj apartigi nin. Ĉi tiu tempo de la jaro rememorigas nin; tamen, ke ĉi tiu espero estas malkompleta.

Mi ne tute kredas en tiun Humanismon kiun sidas ĉe la fundamento de Esperanto, sed mi povas vidi ĝian apelacion. Mi pensas ke ĉi tiun optimismo finfine venas el Bibliaj ideoj. Name, ke ni estas faritaj en la bildo de Dio kaj tial montras liajn attributojn. La realo estas ke ĉiuj homoj estas faritaj en la bildo de Dio kaj tial havas intrinsecan dignon kaj valoron. Tamen, kun tiel da peko kaj rompo en ni mem kaj la mondo ni bezonas ion alian. Tial mi diras ke la humanismo estas malkompleta kaj tial mi diras ĉi tiujn aferojn nun ĉe Kristnasko.

Kristnasko estas la bonega Kristana festo de la enkarniĝo de Jesuo Kristo. En ĉi tiu tempo, antaŭ du mil jaroj, Dio sendis lian perfektan filon al la tero kaj rezulte Dio mem venis loĝi inter siajn homojn. Ĉi tiu filo, Jesuo, venis pro prenas la pekojn de la Mondo kaj repari la rilaton inter Dio kaj homo. Kiel Johano diris, “En li estis la vivo, kaj la vivo estis la lumo de la homoj. Kaj la lumo brilas en la mallumo, kaj la mallumo ĝin ne venkis” (Johano 1:4–5). Ĉi tiu estas la plej bonaj novaĵoj en la historio de homaro. Ĉiu ĉi tiu rompo kaj vaganto ne havos la finan diron. Vi estas amata kaj serĉita de la Dio de la Universo. Fakte, li faris vian vojon al hejmo facila! “Ĉar se vi per via buŝo konfesas Jesuon Sinjoro, kaj kredas en via koro, ke Dio lin levis el la mortintoj, vi saviĝos” (Romanoj 10:9). En ĉi tiu estas la bonega Espero de homaro. Mi amas Esperanton kaj kion ĝi reprezentas, sed restarigita relato inter Dio kaj lia kreado estas la plej potenca forto de repaciĝo en la tuta universo. Neniu alia forto povas ponti la breĉojn kaj malkonstrui barojn kiel ĉi tiu Espero.

La tuta mondo povus disfali, sed ĉi tiu bonega Savanto estas la espero de la mondo, kaj la mallumo ĝin ne venkis! Mi deziras ke vi scios tiun Esperon.

Feliĉan Kristnaskon!

EN

It’s Christmas time again, and it’s a welcome sight for a struggling world. The pandemic is ongoing, economies are struggling, and we all long for hope. Something, big or small, for us to hope in. As Esperantists, we’re people marked by hope. A hope that something as simple as a neutral, international, language can bridge gaps and climb over the societal walls that separate us. At this time of year, however, we’re reminded that this hope is incomplete.

I don’t believe in the sort of raw humanism that lies at the bedrock of Esperanto, but I can see the appeal. I think that this sort of optimism is ultimately based on Biblical ideas. Namely, that we are all made in the image of God and therefore display his attributes. The reality is that every human being is made in the image of God and therefore has intrinsic worth, dignity, and purpose. However, with so much sin and brokenness within ourselves and in the world we need something else. This is why I say that the humanistic hope is incomplete, and that’s why I say these things now at Christmas.

Christmas is the great Christian celebration of the incarnation of Jesus Christ. At this time some 2,000 years ago, God sent his perfect son to earth, and as a result, God himself came to dwell among his people. This son, Jesus, came to take the sins of the world and restore the broken relationship between God and man. As John puts it, “In him was life, and the life was the light of men. The light shines in the darkness, and the darkness has not overcome it”(John 1:4–5). This is the greatest news of human history. All of this brokenness and wandering will not have the final say. You are loved and sought after by the God of the universe. What’s more, he has made the way home easy. “If you confess with your mouth that Jesus is Lord and believe in your heart that God raised him from the dead, you will be saved” (Romans 10:9). In this is the great Hope of humanity. I love Esperanto and what it stands for, but a restored relationship with God and his creation is the greatest force of reconciliation in the universe. No other force can bridge gaps and tear down barriers the way this hope can. The whole world might fall apart, but this great savior is the hope of the world and the darkness shall not overcome it. I wish for you to know this hope.

Merry Christmas!